Tag Archive for: adwokat Stargard

CZYM JEST WSPÓLNOŚĆ MAJĄTKOWA I CO WCHODZI W JEJ SKŁAD? 1

CZYM JEST WSPÓLNOŚĆ MAJĄTKOWA I CO WCHODZI W JEJ SKŁAD?

Z chwilą zawarcia małżeństwa pomiędzy małżonkami z mocy ustawy powstaje ustrój wspólności majątkowej, który ma kluczowe znaczenie dla sytuacji majątkowej każdego z nich. W skład powstałego na skutek zawartego małżeństwa majątku wspólnego wchodzą przedmioty majątkowe nabyte w czasie jego trwania przez oboje małżonków, ale również przedmioty majątkowe nabyte przez każdego z nich osobno. Nie oznacza to jednak, iż z chwilą zawarcia małżeństwa wszystkie nabyte przedmioty majątkowe objęte są ww. wspólnością. Na skutek zawarcia małżeństwa wyodrębniają się bowiem trzy majątki majątek wspólny oraz odrębne majątki każdego z małżonków. W skład majątku wspólnego wchodzą przedmioty, którymi może dysponować każdy z małżonków. Oznacza to, iż zawierając związek małżeński żaden z małżonków nie traci automatycznie możliwości posiadania majątku osobistego. Niemniej jednak, powstanie małżeńskiej wspólności majątkowej istotnie tę możliwość ogranicza.

Jakie przedmioty wchodzą w skład majątku wspólnego?

Wyszczególnienie składników majątkowych objętych majątkiem wspólnym małżonków ustawodawca zawarł w art. 31 § 2 ustawy z dnia 25 lutego 964 r. – kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. 2020, poz. 1359). Zgodnie z powyższą regulacją do majątku wspólnego małżonków należą w szczególności:

1) pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;

2) dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;

3) środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;

4) kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 300, z późn. zm).

Odnosząc się do pobranych wynagrodzeń za pracę i dochodów z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków, w grę wchodzą tu nie tylko świadczenia o charakterze pieniężnym, ale również wszystkie świadczenia o charakterze materialnym, powiązane ze stosunkiem pracy jak np. ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, czy uzyskane na podstawie przepisów prawa pracy odszkodowania, odprawy, diety itd. Co więcej, pobrane wynagrodzenia za pracę obejmuje każde wynagrodzenie, niezależenie od podstawy zatrudnienia. Podkreślenia jednak wymaga, że w przypadku wynagrodzenia o pracę w skład wspólności majątkowej wchodzi wynagrodzeni już pobrane, a nie wierzytelność o jego wypłatę. Oprócz tego, w zakresie pobranego wynagrodzenia mieszczą się również świadczenia wynikające z emerytury lub renty, a także dochody z prowadzonej działalności gospodarczej.

Z kolei pod pojęciem dochodów z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków rozumiemy wszelkiego rodzaju pożytki w tym pożytki naturalne oraz cywilne. Przy czym chodzi tu o czysty dochód. Zgodnie ze stanowiskiem SN (post. z 25.01.1977 r., III CRN 324/76, OSPiKA 1978, Nr 3, poz. 51) „przepis art. 32 § 2 pkt 2 KRO, stwierdzający, że dochody z majątku odrębnego małżonka stanowią dorobek małżonków, ma na myśli czysty dochód, tj. przychód po odjęciu z niego koniecznych wydatków na osiągnięcie tego przychodu, a m.in. obciążeń publicznoprawnych”. Gwoli przykładu wskazać tu można dochód uzyskiwany z tytułu wynajmu mieszkania, który będzie wchodził w skład majątku wspólnego niezależnie od tego, czy nieruchomość należy tylko do jednego z małżonków, czy też do obojga z nich.

Inne przedmioty objęte wspólnością majątkową

Oprócz ww. przedmiotów majątkowych wchodzących w skład majątku wspólnego wskazać można również inne, do których należą np. prawo najmu, akcje i udziały w spółkach, spółdzielcze prawo do lokalu, prawo własności nieruchomości lub rzeczy ruchomych. Innym przykładem wskazanym przez ustawodawcę są uregulowane w treści art. 34 KRO przedmioty zwykłego urządzenia domowego, do których zalicza się rzeczy ruchome, pozostające na wyposażeniu mieszkania czy domu, w szczególności meble, obrusy, sprzęt RTV itd. Jednakże warunkiem ich przynależności do majątku wspólnego jest to, by służyły one do użytku obojga małżonków. Oznacza to, iż do ww. przedmiotów nie należą rzeczy ruchome, które służą tylko jednemu z małżonków np. sprzęt sportowy czy przedmioty kolekcjonerskie.

Kiedy wspólność majątkowa nie powstaje?

Zaznaczyć trzeba, iż nie zawsze na skutek zawarcia małżeństwa dochodzi do powstania ustawowej wspólności majątkowej. Prawo rodzinne określa wyjątki od zasady ustawowej wspólności majątkowych stosunków małżeńskich, do których należą:

  1. umowne modyfikacje majątkowych stosunków małżeńskich, czyli tzw. umowy majątkowe małżeńskie i przedmałżeńskie. Wspólność majątkowa nie powstanie m.in., gdy małżonkowie przed zawarciem małżeństwa podpiszą tzw. intercyzę czyli umowę ustanawiającą rozdzielność majątkową

  2. sądowe zniesienie wspólności majątkowych stosunków małżeńskich na skutek żądania jednego z małżonków umotywowanego ważnymi powodami;

  3. ustanie wspólności majątkowych małżeńskich np. na skutek orzeczenia separacji.

Podsumowanie

Z uwagi na brak zamkniętego katalogu przedmiotów wchodzących w skład wspólności majątkowej ocena, do którego z majątków przynależy dany przedmiot często uzależniona jest od specyfiki konkretnej sprawy. Nie mniej jednak posiadanie świadomości, co i na jakich zasadach mieści się w zakresie majątku wspólnego często jest kluczowe i pomaga przygotować się na postępowanie o podział majątku po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami.

Przypominamy, iż nasza Kancelaria Adwokata i Radcy Prawnego w Stargardzie prowadzi postępowania rozwodowe oraz postępowania o podział majątku. W razie pytań zachęcamy do kontaktu pod numerem telefonu 91 836 99 60 lub pod adresem email kancelaria@wites.eu.

ZAKRES CZASOWY OBOWIĄZKU ALIMENTACYJNEGO RODZICÓW WZGLĘDEM DZIECKA 2

ZAKRES CZASOWY OBOWIĄZKU ALIMENTACYJNEGO RODZICÓW WZGLĘDEM DZIECKA

Treścią obowiązku alimentacyjnego jest dostarczanie uprawnionemu środków utrzymania (bieżących potrzeb konsumpcyjnych: wyżywienie, ubranie, koszty utrzymania, wypoczynku, koszty leczenia, opieki), a w miarę potrzeby także środków wychowania (służących rozwojowi fizycznemu i umysłowemu kształcenie, troska o zdrowie i zapewnienie dóbr kultury). Często dochodzi do błędnego przyjmowania, iż obowiązek alimentacyjny rodziców względem dzieci trwa do czasu uzyskania przez dziecko pełnoletności. Wskazać jednak należy, iż nie ma generalnej granicy wiekowej trwania obowiązku alimentacyjnego. Kiedy więc ww. obowiązek wygasa?

Alimentowanie dorosłego dziecka

Ustanie obowiązku alimentacyjnego nie determinuje uzyskanie pełnoletności przez dziecko. O wygaśnięciu obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka decyduje kryterium osiągnięcia przez dziecko zdolności do samodzielnego utrzymywania się. Spełnienie tego kryterium zależy jednak od okoliczności faktycznych. Najczęściej osiągnięcie zdolności do samodzielnego utrzymywania się następuje wtedy, gdy dziecko ukończy naukę i otrzyma należyte przygotowanie do pracy.

Podjęcie przez dziecko dalszej nauki

Przy orzekaniu o obowiązku alimentacyjnym rodziców wobec dzieci, które osiągnęły pełnoletność brać należy pod uwagę, czy wykazują one chęci dalszej nauki oraz czy ich osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie przez nich nauki. Jeżeli dziecko przejawia chęć kontynuowania edukacji na uczelni wyższej obowiązek alimentacyjny rodziców powinien w zasadzie trwać do czasu ukończenia studiów.

Co jednak w przypadku, gdy dziecko zaniedbuje studia?

Nie można przyjąć, by rodzice byli obwiązani do dostarczania środków utrzymania dziecku, które będąc już przygotowane do wykonywania przez nie odpowiedniego dla niego zawodu, podejmuje dla podniesienia swych kwalifikacji dalsze kształcenie się, ale w studiach się zaniedbuje, nie robi należytych postępów, nie otrzymuje obowiązkowych zaliczeń, nie zdaje w terminie egzaminów, a zwłaszcza jeżeli z własnej winy powtarza lata studiów i wskutek tego – nie kończy studiów w przewidzianym programem okresie (uchwała SN z 16.12.1987 r. III CZP 91/86). Podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 września 1969 r., sygn. akt III CRN 524/69, w którym przyjął, iż jeżeli dziecko pełnoletnie, już przygotowane do pracy, zaniedbuje studia, z własnej winy nie zdaje we właściwym terminie egzaminów, a zwłaszcza powtarza lata studiów, ustaje obowiązek rodziców do dalszego dostarczania mu środków utrzymania.

Warunkiem koniecznym istnienia obowiązku alimentacyjnego rodzica względem dorosłego dziecka jest również to, aby dziecko realnie poświęcało cały swój czas na naukę. Wsparcie należy się pełnoletniemu dziecku, jeśli cały swój czas poświęca ono na kształcenie, uczy się zawodu i nie ma czasu na pracę zarobkową. (wyrok SN z 14.11.1998 r., III CKN 217/97).

Inną sytuacją jest również kwestia, gdy dotychczasowe kwalifikacje dziecka nie zapewniają mu odpowiedniego poziomu życia i w związku z tym, zamierza ono podnieść kwalifikacje, podejmując np. studia wyższe. Okoliczność, że dziecko przez pewien czas przed podjęciem studiów pracowało i pobierało wynagrodzenie za pracę nie zwalnia rodziców z obowiązku alimentacyjnego, na tej podstawie, że dziecko jest już w stanie utrzymać się samodzielnie. W szczególności ww. obowiązek istnieje w sytuacji, gdy dziecko podjęło pracę zarobkową, gdyż nie dostało się na wybrany kierunek studiów od razu po ukończeniu szkoły średniej, a dotychczasowe kwalifikacje i osiągane przez nie dochody nie zapewniają mu odpowiedniego poziomu życia (wyrok SN z.11.02.1986 r., II CRN 439/85).

Powyższe oznacza, iż czasowy zakres istnienia obowiązku alimentacyjnego ma charakter zindywidualizowany i zależny od sytuacji majątkowej dziecka. Obowiązek rodziców względem dziecka trwa bowiem do czasu aż uprawniony do świadczeń alimentacyjnych osiągnie taki stan, w którym dotychczasowe przygotowanie zawodowe i nabyte wcześniej kwalifikacje pozwolą mu na w pełni samodzielne, regularne zarobkowanie, a więc na pokrycie własnych środków utrzymania.

W razie pytań, zachęcamy do kontaktu z naszą Kancelarią, która posiada doświadczenie w zakresie prawa rodzinnego pod numerem telefonu 91 836 99 60, lub pod adresem e-mail: kancelaria@wites.eu

WPŁYW POZBAWIENIA PRAW RODZICIELSKICH NA OBOWIĄZEK ALIMENTACYJNY I KONTAKTY Z DZIECKIEM 3

WPŁYW POZBAWIENIA PRAW RODZICIELSKICH NA OBOWIĄZEK ALIMENTACYJNY I KONTAKTY Z DZIECKIEM

Procedura pozbawienia praw rodzicielskich budzi wiele emocji. Jest to poniekąd związane zarówno z przyczynami, na gruncie których doszło do wszczęcia takiego postępowania, a z drugiej strony ze względu na skutki jakie ze sobą niesie. Rodzic, wobec którego orzeczono pozbawienie praw rodzicielskich zostaje wówczas pozbawiony realnego wpływu na wiele ważnych kwestii związanych z życiem dziecka zarówno tych istotnych, jak i mniej ważnych, jak np. wybór szkoły, sposób leczenia, wyrób dokumentów, wyjazd. W związku z tym, jak pozbawienie praw rodzicielskich wpływa na treść i zakres obowiązku alimentacyjnego.

  1. Przesłanki pozbawienia władzy rodzicielskiej

Ustawa z dnia 25 lutego 964 r. – kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. 2020, poz. 1359) w art. 111 przewiduje cztery rodzaje przyczyn pozbawienia władzy rodzicielskiej.

  1. niemożność wykonywania tej władzy z powodu trwałej przeszkody,

  2. nadużywanie władzy rodzicielskiej

  3. rażące zaniedbywanie przez rodzica obowiązków względem dziecka,

  4. gdy pomimo udzielonej pomocy nie ustały przyczyny umieszczenia małoletniego w rodzinie zastępczej lub w placówce opiekuńczo wychowawczej

Trwałą przeszkodą uniemożliwiającą wykonywanie władzy rodzicielskiej jest taki układ stosunków, który wyłącza sprawowanie przez rodziców władzy rodzicielskiej na stałe w tym sensie, że albo według rozsądnego przewidywania nie można ustalić czasu trwania tego układu, albo co najmniej że układ ten będzie istniał przez czas długi. Bez znaczenia jest w tym przypadku kwestia przyczyny zaistnienia owej przeszkody, przyczynienie się rodziców do jej powstania, czy też kwestia zawinienia i stopnia zawinienia. Trwałą przeszkodą jest m.in. przewlekła choroba jedynego rodzica, uniemożliwiająca mu sprawowanie władzy rodzicielskiej, skazanie na wieloletnie pozbawienie wolności, wyjazd na stałe za granicę albo na czas nieokreślony, któremu towarzyszy brak zainteresowania dzieckiem. Z nadużyciem władzy rodzicielskiej mamy do czynienia m.in. w przypadku cielesnego karcenia dziecka, znęcania psychicznego i fizycznego, rozpijania, wykorzystywania dziecka do celów nierządnych. Z kolei rażące zaniedbywanie obowiązków względem dziecka przejawiać się może w uporczywej niealimentacji, pozostawianiu dziecka bez opieki, niezapewnianiu dziecku elementarnych potrzeb w zakresie wyżywienia, higieny, odzieży czy też niepodejmowanie leczenia dziecka.

  1. Pozbawienie władzy rodzicielskiej a alimenty

Pozbawienie praw rodzicielskich nie oznacza wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego. Pomimo tego, że rodzic taki traci możliwość realnego wpływu na podejmowanie decyzji względem dziecka nadal zobowiązany jest do łożenia na jego utrzymanie. Jest to związane z podstawową zasadą prawa rodzinnego zasadą dobra dziecka, którego sytuacja mogłaby ulec pogorszeniu, gdyby wraz z pozbawieniem praw rodzicielskich rodzic zostałby zwolniony z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego. Co więcej, często z uwagi na brak zainteresowania rodzica, względem którego orzeczono pozbawienie władzy rodzicielskiej a tym samym niewywiązywaniu się przez niego z obowiązku alimentacyjnego również w naturze sąd zasądza alimenty w większej wysokości.

  1. Pozbawienie władzy rodzicielskiej a kontakty z dzieckiem

Kolejną kwestią, na którą nie ma wpływu orzeczenie pozbawienia praw rodzicielskich są kontakty z dzieckiem. Wskazać należy, iż takiemu rodzicowi w dalszym ciągu przysługuje prawo do utrzymywania kontaktu z dzieckiem. Jednakże należy mieć na uwadze, iż często z uwagi na poważne przesłanki stanowiące podstawę odebrania praw rodzicielskich jest to związane z wszczęciem postępowania o zakazie kontaktów z dzieckiem.

W razie pytań zachęcamy do kontaktu z naszą Kancelarią, która posiada doświadczenie w zakresie prawa rodzinnego, pod numerem telefonu 91 836 99 60 lub adresem email kancelaria@wites.eu.

ALIMENTY - PODSTAWA PODWYŻSZENIA 4

ALIMENTY – PODSTAWA PODWYŻSZENIA

Wyrok Sądu, ustanawiający wysokość obowiązku alimentacyjnego nie ma charakteru permanentnego. Oznacza to, iż jest możliwość jego zmiany. Zainteresowane strony w sytuacji zasądzenia w ich sprawie alimentów przez Sąd – mogą wnioskować zarówno o ich podwyższenie, jak i obniżenie. Jakie są ku temu podstawy?

Kiedy można domagać się podwyższenia alimentów?

Ustawa z dnia 25 lutego 964 r. – kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. 2020, poz. 1359) normuje powyższą sytuację przepisem zawartym w art. 138. Zgodnie z przytoczoną regulacją W razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. W czym przejawia się zmiana stosunków i jak to wygląda w praktyce?

W pierwszej kolejności zaznaczyć trzeba, iż aby rodzic mógł w imieniu dziecka żądać podwyższenia wysokości świadczenia alimentacyjnego ? musi najpierw dojść do ich zasądzenia. W sytuacji gdy zakres obowiązku alimentacyjnego wynika jedynie z niesformalizowanej umowy między rodzicami – pierwszym krokiem jest wytoczenie powództwa o zasądzenie ww. obowiązku. Wskazana w powyżej przytoczonej regulacji ?umowa dotycząca obowiązku alimentacyjnego odnosi się wyłącznie do ugody zawartej przed sądem. Oznacza to, iż możliwość podjęcia jakichkolwiek kroków w celu podwyższenia dotychczasowych alimentów dotyczy sytuacji, gdy doszło do ich sądowego przyznania na rzecz dziecka.

Dlaczego tak jest? Ponieważ wyżej wspomniana zmiana stosunków musi zajść po wydaniu pierwszego wyroku zasądzającego alimenty. O podwyższenie świadczenia alimentacyjnego rodzic może wystąpić w sytuacji, gdy od poprzedniego wyroku nastąpiło:

  1. zwiększenie potrzeb uprawnionego do świadczeń alimentacyjnych,

  2. zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do świadczeń alimentacyjnych

Zwiększenie potrzeb uprawnionego do świadczeń alimentacyjnych argumenty

Opierając powództwo o podwyższenie alimentów na zwiększeniu usprawiedliwionych potrzeb dziecka, musimy fakt ten odpowiednio wykazać. Argumentując zaistnienie ww. podstawy wytoczonego powództwa wskazać można na:

  1. koszty dojazdu do szkoły,

  2. chorobę i specjalistyczną opiekę lekarską,

  3. wzrost kosztów wyżywienia,

  4. zajęcia dodatkowe,

  5. pójście na studia.

W razie pytań zachęcamy do kontaktu pod numerem telefonu 91 836 99 60 lub adresem email kancelaria@wites.eu.

Odszkodowanie i zadośćuczynienie 5

Odszkodowanie i zadośćuczynienie

Odszkodowanie i zadośćuczynienie to pojęcia, które dość często są ze sobą mylone i zamiennie stosowane. Znacząco jednak się różnią i służą dochodzeniu innych roszczeń.

Odszkodowanie zmierza do wyrównania uszczerbku majątkowego poszkodowanego i ma na celu naprawienie doznanej szkody w wymiarze stricte materialnym, np. uzyskania zwrotu kosztów naprawy samochodu uszkodzonego w wyniku kolizji, zwrotu kosztów remontu zalanego mieszkania, zwrotu kosztów leczenia. Zadośćuczynienie zaś stanowi rekompensatę za uszczerbek, który powstał w dobrach osobistych. Należy się w przypadku wystąpienia szkody na osobie, która jest szkodą niemajątkową. Taką szkodę określa się często mianiem krzywdy i wiąże się ona z cierpieniami fizycznymi lub psychicznymi, które zadośćuczynienie ma wynagrodzić.

Nasza Kancelaria Radcy Prawnego Krzysztofa Witesa i Adwokata Joanny Orzoł-Pabich w Stargardzie może pomóc Ci w prawidłowej identyfikacji roszczenia i jego oszacowaniu. Przeprowadzimy się przez procedurę negocjacji z dłużnikiem i ewentualne postępowanie sądowe. Zapraszamy do kontaktu i przesłania dokumentów dotyczących Twojej sprawy na adres e-mail: kancelaria@wites.eu.

Umarzalna (bezzwrotna) pożyczka dla przedsiębiorców 6

Umarzalna (bezzwrotna) pożyczka dla przedsiębiorców

Jednym z instrumentów wsparcia dla przedsiębiorców w ramach tzw. ?tarczy antykryzysowej? jest pożyczka. Wbrew jednak nazwie sugerującej konieczność zwrotu środków otrzymane pożyczki w większości przypadków będą umarzane i w konsekwencji nie będą podlegały zwrotowi.

Podstawa prawna udzielenia pożyczki

Pożyczka w ramach ?tarczy antykryzysowej? została uchwalona w ustawie z dnia 16.04.2020 o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. poz. 695). Ustawą tą zmieniony został przepis art. 15zzd ustawy z dnia 02.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374), który reguluje zagadnienia dotyczące pożyczki udzielanej w ramach ?tarczy antykryzysowej?.

Dla kogo pożyczka

Z przepisów ustawy wynika, że jednorazowa pożyczka może być udzielona mikroprzedsiębiorcy. Mikroprzedsiębiorcą jest każdy podmiot, który zatrudnia do 10 pracowników oraz osiągnął obrót w jednym z dwóch ostatnich lat nieprzekraczający 2 mln euro. Do mikroprzedsiębiorców zaliczani są też tzw. ?samozatrudnieni?. W związku z tym z pożyczki może skorzystać zarówno lekarz zatrudniony na kontrakcie, jak również kierowca transportu świadczący swoje usługi w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Wysokość pożyczki

Pożyczka może być udzielona do kwoty 5 tys. złotych. Wniosek o udzielenie pożyczki powinien być złożony do powiatowego urzędu pracy właściwego dla miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z tym dla przedsiębiorców posiadających siedziby w powiecie stargardzkim urzędem właściwym do rozpatrzenia wniosku o udzielenie pożyczki będzie Powiatowy Urząd Pracy w Stargardzie przy ul. Pierwszej Brygady 35, 73 ? 110 Stargard.

Warunki umorzenia pożyczki

Jedynym warunkiem umorzenia pożyczki jest prowadzenie działalności gospodarczej przez okres trzech miesięcy od dnia udzielenia pożyczki. Warto podkreślić, że organ nie będzie miał swobody odnośnie podjęcia decyzji o umorzeniu pożyczki. W przypadku gdy przedsiębiorca spełni warunek prowadzenia działalności gospodarczej przez okres wskazany w ustawie organ pożyczkę umorzy (po złożeniu odpowiedniego wniosku przez przedsiębiorcę). W tym kontekście podkreślić jednak warto, że umorzenie pożyczki nie powoduje powstania przychodu po stronie pożyczkobiorcy. Tym samym przedsiębiorca nie będzie miał obowiązku odprowadzenia podatku dochodowego w związku z umorzeniem pożyczki.

W przypadku wątpliwości lub niejasności Kancelaria Radcy Prawnego Krzysztofa Witesa i Adwokata Joanny Orzoł ? Pabich udziela informacji odnośnie ?tarczy antykryzysowej?. Zapraszamy do kontaktu na adres email: kacnelaria@wites.eu lub telefonicznie pod numerem 91 836 99 60. Świadczymy usługi również online z wykorzystaniem komunikatorów internetowych.

Odpowiedzialność kierowcy, a wtargnięcie pieszego na przejście dla pieszych 7

Odpowiedzialność kierowcy, a wtargnięcie pieszego na przejście dla pieszych

„Nie można oskarżonemu czynić zarzutu z tego powodu, że nie dostrzegł pieszego, skoro i tak wobec decyzji pokrzywdzonego o wkroczeniu na przejście dla pieszych bezpośrednio pod jadący samochód, mającego cechy wtargnięcia” oskarżony z przyczyn temporalnych nie miał możliwości uniknięcia wypadku i potrącenia pieszego. Co więcej, oskarżony jechał z niewielką prędkością, administracyjnie dopuszczalną, tj. nie przekraczającą 20 km/h, a zatem znamionującą w tej sytuacji drogowej dochowanie szczególnej ostrożności przy zbliżaniu się do przejścia dla pieszych i nie miał obowiązku profilaktycznego zatrzymania się przed tym przejściem, skoro przepisy ruchu drogowego tego nie wymagają.?. Teza taka płynie z postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 6 lutego 2019 r., sygn. akt: IV KK 7/19.

Wskazać zatem należy, iż nie zawsze winą za wypadek na przejściu dla pieszych, obciążony powinien zostać kierowca. Sąd Najwyższy zauważył bowiem, iż ?przepis art. 4 Prawo o ruchu drogowym statuuje jedynie zasadę ograniczonego zaufania stanowiąc, że uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze mają prawo liczyć, iż inni uczestnicy tego ruchu przestrzegają przepisów ruchu drogowego, chyba że okoliczności wskazują na możliwość odmiennego ich zachowania. Reguła ta daje zatem normatywną podstawę do działania w zaufaniu do innych uczestników ruchu, a doznaje ograniczeń jedynie wówczas, gdy okoliczności sytuacji drogowej wskazują na możliwość niewłaściwego zachowania się przez innego uczestnika ruchu. W ustalonych okolicznościach faktycznych ? wejścia pokrzywdzonego na przejście bezpośrednio pod nadjeżdżający samochód – nie dają podstaw do przypisania oskarżonemu naruszenia tak rozumianej reguły ograniczonego zaufania.?

To bardzo ważny wyrok Sądu Najwyższego bowiem zazwyczaj to kierowca ponosi odpowiedzialność, w przypadku gdy poszkodowanym jest pieszy. Oskarżeni w takich sprawach zaś, to najczęściej osoby wchodzące w konflikt z prawem po raz pierwszy. Pomoc i wsparcie adwokata lub radcy prawnego ? jest niezbędna.

Nasza Kancelaria Radcy Prawnego Krzysztofa Witesa i Adwokata Joanny Orzoł-Pabich w Stargardzie zaprasza do kontaktu.

Postępowania sądowe w czasie pandemii COVID-19 8

Postępowania sądowe w czasie pandemii COVID-19

Zgodnie z art. 15zzs ust 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 3741), w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID bieg terminów procesowych i sądowych w:
1) postępowaniach sądowych, w tym sądowoadministracyjnych,
2) postępowaniach egzekucyjnych,
3) postępowaniach karnych,
4) postępowaniach karnych skarbowych,
5) postępowaniach w sprawach o wykroczenia,
6) postępowaniach administracyjnych,
7) postępowaniach i kontrolach prowadzonych na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa,
8) kontrolach celno-skarbowych,
9) postępowaniach w sprawach, o których mowa w art. 15f ust. 9 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 847 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284),
10) innych postępowaniach prowadzonych na podstawie ustaw
– nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu na ten okres.

Ponadto, na mocy ust. 6 ww. regulacji, w okresie, o którym mowa w ust. 1, nie przeprowadza się rozpraw ani posiedzeń jawnych, z wyjątkiem rozpraw i posiedzeń jawnych w sprawach pilnych. Mimo to, nie zwlekaj z powierzeniem swojej sprawy radcy prawnemu lub adwokatowi. Cały czas istnieje możliwość składania pozwów i wniosków do Sądu. Co więcej, im później zdecydujesz się na postępowanie, tym później Sąd pochyli się nad Twoją sprawą, która będzie zapewne czekała na rozpoznanie zgodnie z kolejnością jej wpływu.

Nasza Kancelaria Radcy Prawnego Krzysztofa Witesa i Adwokata Joanny Orzoł-Pabich zaprasza do kontaktu i przesłania dokumentów dotyczących Twojej sprawy na adres e-mial: kancelaria@wites.eu.

Jazda w stanie nietrzeźwości, a możliwość warunkowego umorzenia postępowania 9

Jazda w stanie nietrzeźwości, a możliwość warunkowego umorzenia postępowania

Policja prowadząca postępowanie wobec kierowcy, którego zatrzymała z powodu prowadzenia pojazdu pod wpływem alkoholu, często proponuje mu skorzystanie z instytucji dobrowolnego poddanie się karze. Nie jest to jednak rozwiązanie zawsze korzystne dla kierowcy. Warto bowiem w takim przypadku rozważyć linię obrony, polegającą na wnioskowaniu o warunkowe umorzenie postępowania przez Sąd.

Osoby, które znalazły się w takiej sytuacji, najczęściej chcą mieć postępowanie już za sobą i godzą się na proponowane warunki skazania. To błąd. Należy mieć na uwadze, że dzięki warunkowemu umorzeniu postępowania, można w ogóle uniknąć skazania, a także nierzadko skrócić okres trwania zakazu prowadzenia pojazdów. Nie zapominajmy jednak, że prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu jest naganne, a instytucja warunkowego umorzenia postępowania – stosowana jest tylko w niektórych przypadkach.

Po pierwsze, sprawca przestępstwa musi być osobą niekarną za przestępstwo popełnione umyślnie. Po drugie, okoliczności popełnionego przestępstwa nie mogą budzić żadnych wątpliwości. Ponadto, aby zastosować warunkowe umorzenie postępowania, Sąd musi dojść do przekonania, że wina i społeczna szkodliwość popełnionego przestępstwa nie są znaczne. Mając na uwadze tą przesłankę, Sąd ocenia m.in., jaką możliwość podjęcia zachowania zgodnego z prawem, miał kierowca w odniesieniu do jego wieku, poziomu intelektualnego, wykształcenia oraz doświadczenia. Sąd badając zaś stopień społecznej szkodliwości ma na uwadze rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Ostatecznie Sąd bada, czy postawa sprawcy przestępstwa, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia ? uzasadniają zastosowania wobec niego dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania.

Oskarżeni o prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu, to często osoby wchodzące w konflikt z prawem po raz pierwszy. Pomoc i wsparcie adwokata w takich sytuacjach – jest niezbędne.

Jeżeli jesteś oskarżony o przestępstwo z art. 178a § 1 kk, skontaktuj się z Kancelarią Adwokata i Radcy Prawnego w Stargardzie. Nie pobieramy opłat za przedstawienie swojego problemu (sprawy) i przeprowadzenie wstępnej analizy w zakresie dostępnych środków prawnych umożliwiających jego rozwiązanie.

Zachęcamy do kontaktu pod numerem telefonu 918369960 poprzez adres e-mail: kancelaria@wites.eu.

Tydzień Pomocy Osobom Pokrzywdzonym Przestępstwami 10

Tydzień Pomocy Osobom Pokrzywdzonym Przestępstwami

Uprzejmie informujemy, że Kancelaria Adwokata i Radcy Prawnego w Stargardzie bierze udział w corocznej akcji „Tydzień Pomocy Osobom Pokrzywdzonym Przestępstwami?. Zapraszamy na bezpłatne porady prawne w dniach 25, 26 i 27 luty 2020 r., w godzinach 9.00-15.00.