ALIMENTY – PODSTAWA PODWYŻSZENIA

Wyrok Sądu, ustanawiający wysokość obowiązku alimentacyjnego nie ma charakteru permanentnego. Oznacza to, iż jest możliwość jego zmiany. Zainteresowane strony w sytuacji zasądzenia w ich sprawie alimentów przez Sąd – mogą wnioskować zarówno o ich podwyższenie, jak i obniżenie. Jakie są ku temu podstawy?

Kiedy można domagać się podwyższenia alimentów?

Ustawa z dnia 25 lutego 964 r. – kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. 2020, poz. 1359) normuje powyższą sytuację przepisem zawartym w art. 138. Zgodnie z przytoczoną regulacją W razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. W czym przejawia się zmiana stosunków i jak to wygląda w praktyce?

W pierwszej kolejności zaznaczyć trzeba, iż aby rodzic mógł w imieniu dziecka żądać podwyższenia wysokości świadczenia alimentacyjnego ? musi najpierw dojść do ich zasądzenia. W sytuacji gdy zakres obowiązku alimentacyjnego wynika jedynie z niesformalizowanej umowy między rodzicami – pierwszym krokiem jest wytoczenie powództwa o zasądzenie ww. obowiązku. Wskazana w powyżej przytoczonej regulacji ?umowa dotycząca obowiązku alimentacyjnego odnosi się wyłącznie do ugody zawartej przed sądem. Oznacza to, iż możliwość podjęcia jakichkolwiek kroków w celu podwyższenia dotychczasowych alimentów dotyczy sytuacji, gdy doszło do ich sądowego przyznania na rzecz dziecka.

Dlaczego tak jest? Ponieważ wyżej wspomniana zmiana stosunków musi zajść po wydaniu pierwszego wyroku zasądzającego alimenty. O podwyższenie świadczenia alimentacyjnego rodzic może wystąpić w sytuacji, gdy od poprzedniego wyroku nastąpiło:

zwiększenie potrzeb uprawnionego do świadczeń alimentacyjnych,
zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do świadczeń alimentacyjnych

Zwiększenie potrzeb uprawnionego do świadczeń alimentacyjnych argumenty

Opierając powództwo o podwyższenie alimentów na zwiększeniu usprawiedliwionych potrzeb dziecka, musimy fakt ten odpowiednio wykazać. Argumentując zaistnienie ww. podstawy wytoczonego powództwa wskazać można na:

koszty dojazdu do szkoły,
chorobę i specjalistyczną opiekę lekarską,
wzrost kosztów wyżywienia,
zajęcia dodatkowe,
pójście na studia.

W razie pytań zachęcamy do kontaktu pod numerem telefonu 91 836 99 60 lub adresem email kancelaria@wites.eu.

Odszkodowanie i zadośćuczynienie

Odszkodowanie i zadośćuczynienie to pojęcia, które dość często są ze sobą mylone i zamiennie stosowane. Znacząco jednak się różnią i służą dochodzeniu innych roszczeń.

Odszkodowanie zmierza do wyrównania uszczerbku majątkowego poszkodowanego i ma na celu naprawienie doznanej szkody w wymiarze stricte materialnym, np. uzyskania zwrotu kosztów naprawy samochodu uszkodzonego w wyniku kolizji, zwrotu kosztów remontu zalanego mieszkania, zwrotu kosztów leczenia. Zadośćuczynienie zaś stanowi rekompensatę za uszczerbek, który powstał w dobrach osobistych. Należy się w przypadku wystąpienia szkody na osobie, która jest szkodą niemajątkową. Taką szkodę określa się często mianiem krzywdy i wiąże się ona z cierpieniami fizycznymi lub psychicznymi, które zadośćuczynienie ma wynagrodzić.

Nasza Kancelaria Radcy Prawnego Krzysztofa Witesa i Adwokata Joanny Orzoł-Pabich w Stargardzie może pomóc Ci w prawidłowej identyfikacji roszczenia i jego oszacowaniu. Przeprowadzimy się przez procedurę negocjacji z dłużnikiem i ewentualne postępowanie sądowe. Zapraszamy do kontaktu i przesłania dokumentów dotyczących Twojej sprawy na adres e-mail: kancelaria@wites.eu.

Umarzalna (bezzwrotna) pożyczka dla przedsiębiorców

Jednym z instrumentów wsparcia dla przedsiębiorców w ramach tzw. ?tarczy antykryzysowej? jest pożyczka. Wbrew jednak nazwie sugerującej konieczność zwrotu środków otrzymane pożyczki w większości przypadków będą umarzane i w konsekwencji nie będą podlegały zwrotowi.

Podstawa prawna udzielenia pożyczki

Pożyczka w ramach ?tarczy antykryzysowej? została uchwalona w ustawie z dnia 16.04.2020 o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. poz. 695). Ustawą tą zmieniony został przepis art. 15zzd ustawy z dnia 02.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374), który reguluje zagadnienia dotyczące pożyczki udzielanej w ramach ?tarczy antykryzysowej?.

Dla kogo pożyczka

Z przepisów ustawy wynika, że jednorazowa pożyczka może być udzielona mikroprzedsiębiorcy. Mikroprzedsiębiorcą jest każdy podmiot, który zatrudnia do 10 pracowników oraz osiągnął obrót w jednym z dwóch ostatnich lat nieprzekraczający 2 mln euro. Do mikroprzedsiębiorców zaliczani są też tzw. ?samozatrudnieni?. W związku z tym z pożyczki może skorzystać zarówno lekarz zatrudniony na kontrakcie, jak również kierowca transportu świadczący swoje usługi w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Wysokość pożyczki

Pożyczka może być udzielona do kwoty 5 tys. złotych. Wniosek o udzielenie pożyczki powinien być złożony do powiatowego urzędu pracy właściwego dla miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z tym dla przedsiębiorców posiadających siedziby w powiecie stargardzkim urzędem właściwym do rozpatrzenia wniosku o udzielenie pożyczki będzie Powiatowy Urząd Pracy w Stargardzie przy ul. Pierwszej Brygady 35, 73 ? 110 Stargard.

Warunki umorzenia pożyczki

Jedynym warunkiem umorzenia pożyczki jest prowadzenie działalności gospodarczej przez okres trzech miesięcy od dnia udzielenia pożyczki. Warto podkreślić, że organ nie będzie miał swobody odnośnie podjęcia decyzji o umorzeniu pożyczki. W przypadku gdy przedsiębiorca spełni warunek prowadzenia działalności gospodarczej przez okres wskazany w ustawie organ pożyczkę umorzy (po złożeniu odpowiedniego wniosku przez przedsiębiorcę). W tym kontekście podkreślić jednak warto, że umorzenie pożyczki nie powoduje powstania przychodu po stronie pożyczkobiorcy. Tym samym przedsiębiorca nie będzie miał obowiązku odprowadzenia podatku dochodowego w związku z umorzeniem pożyczki.

W przypadku wątpliwości lub niejasności Kancelaria Radcy Prawnego Krzysztofa Witesa i Adwokata Joanny Orzoł ? Pabich udziela informacji odnośnie ?tarczy antykryzysowej?. Zapraszamy do kontaktu na adres email: kacnelaria@wites.eu lub telefonicznie pod numerem 91 836 99 60. Świadczymy usługi również online z wykorzystaniem komunikatorów internetowych.

Odpowiedzialność kierowcy, a wtargnięcie pieszego na przejście dla pieszych

„Nie można oskarżonemu czynić zarzutu z tego powodu, że nie dostrzegł pieszego, skoro i tak wobec decyzji pokrzywdzonego o wkroczeniu na przejście dla pieszych bezpośrednio pod jadący samochód, mającego cechy wtargnięcia” oskarżony z przyczyn temporalnych nie miał możliwości uniknięcia wypadku i potrącenia pieszego. Co więcej, oskarżony jechał z niewielką prędkością, administracyjnie dopuszczalną, tj. nie przekraczającą 20 km/h, a zatem znamionującą w tej sytuacji drogowej dochowanie szczególnej ostrożności przy zbliżaniu się do przejścia dla pieszych i nie miał obowiązku profilaktycznego zatrzymania się przed tym przejściem, skoro przepisy ruchu drogowego tego nie wymagają.?. Teza taka płynie z postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 6 lutego 2019 r., sygn. akt: IV KK 7/19.

Wskazać zatem należy, iż nie zawsze winą za wypadek na przejściu dla pieszych, obciążony powinien zostać kierowca. Sąd Najwyższy zauważył bowiem, iż ?przepis art. 4 Prawo o ruchu drogowym statuuje jedynie zasadę ograniczonego zaufania stanowiąc, że uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze mają prawo liczyć, iż inni uczestnicy tego ruchu przestrzegają przepisów ruchu drogowego, chyba że okoliczności wskazują na możliwość odmiennego ich zachowania. Reguła ta daje zatem normatywną podstawę do działania w zaufaniu do innych uczestników ruchu, a doznaje ograniczeń jedynie wówczas, gdy okoliczności sytuacji drogowej wskazują na możliwość niewłaściwego zachowania się przez innego uczestnika ruchu. W ustalonych okolicznościach faktycznych ? wejścia pokrzywdzonego na przejście bezpośrednio pod nadjeżdżający samochód – nie dają podstaw do przypisania oskarżonemu naruszenia tak rozumianej reguły ograniczonego zaufania.?

To bardzo ważny wyrok Sądu Najwyższego bowiem zazwyczaj to kierowca ponosi odpowiedzialność, w przypadku gdy poszkodowanym jest pieszy. Oskarżeni w takich sprawach zaś, to najczęściej osoby wchodzące w konflikt z prawem po raz pierwszy. Pomoc i wsparcie adwokata lub radcy prawnego ? jest niezbędna.

Nasza Kancelaria Radcy Prawnego Krzysztofa Witesa i Adwokata Joanny Orzoł-Pabich w Stargardzie zaprasza do kontaktu.

Rozwód – co musisz wiedzieć aby złożyć pozew o rozwód

Zgodnie z polskim porządkiem prawnym, rozwiązać małżeństwo może wyłącznie Sąd, po przeprowadzeniu stosownego postępowania. Koniecznym warunkiem, staje się zatem złożenie pozwu o rozwód.

Pozew składa się w Sądzie Okręgowym, w wydziale cywilnym rodzinnym. Właściwy jest ten Sąd, w którym małżonkowie mieli ostatnie wspólne miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich jeszcze tam przebywa. W innym przypadku ? pozew należy wnieść do sądu, w którego okręgu mieszka pozwany. Ostatecznie (w braku możliwości ustalenia adresu pozwanego), właściwy będzie Sąd miejsca zamieszkania osoby wnoszącej pozew.

Pozew o rozwód powinien zawierać:

1) oznaczenie sądu, do którego jest skierowany,

2) imię i nazwisko stron,

3) numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) powoda;

4) oznaczenie rodzaju pisma (?pozew o rozwód?),

5) osnowę wniosku – dokładnie określone żądanie (tj. wniosek o rozwiązanie małżeństwa z orzeczeniem winy bądź bez orzeczenia o winie któregokolwiek z małżonków, a ponadto ewentualnie wnioski w zakresie władzy rodzicielskiej, alimentów i kontaktów z dziećmi),

6) przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie i dowody na poparcie przytoczonych okoliczności,

7) podpis strony wnoszącej pozew,

8) wymienienie załączników.

Do pozwu należy załączyć odpis aktu małżeństwa i odpisy aktów urodzenia dzieci (jeżeli małżonkowie posiadają wspólne małoletnie dzieci), a ponadto dowód uiszczenia opłaty sądowej od pozwu (600 zł) oraz odpis pozwu i wszystkich załączników.

Sąd orzeknie rozwód, jeżeli dojdzie do przekonania, iż w świetle art. 56 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (Dz.U.2012.788, z późn. zmian., dalej ?krio?) oraz art. 57 § 1 krio, brak jest podstaw do dalszego istnienia związku małżeńskiego łączącego strony, albowiem między stronami ustały wszelkie więzi, w tym przede wszystkim – więź emocjonalna, ekonomiczna i fizyczna. Zgodnie bowiem z art. 56 § 1 krio, jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 grudnia 1998 r. (I CKN 817/97) rozkład pożycia ma charakter trwały, gdy doświadczenie życiowe uzasadnia – na tle okoliczności konkretnej sprawy – wniosek, iż powrót małżonków do pożycia nie nastąpi.

Należy podkreślić, że Sąd bada również, czy nie zaistniały negatywne przesłanki rozwodowe, określone w art. 56 § 2 krio. Sąd bada mianowicie, czy orzeczenie rozwodu nie byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego oraz czy nie wpłynie niekorzystnie na dobro wspólnych małoletnich dzieci. Jak wskazał Sad Najwyższy w orzeczeniu z dnia 31 grudnia 1951 r., (sygn akt: C. 625/51) przy ocenie, czy dobro dziecka z małżeństwa nie stoi na przeszkodzie do orzeczenia rozwodu, należy brać pod uwagę stan istniejącego trwałego rozkładu, którego nie zmieni odmówienie orzeczenia rozwodu. W tym stanie rzeczy dobro dziecka nie sprzeciwi się rozwodowi, jeżeli środki na jego wychowanie są zapewnione i jeżeli kontakt dziecka z obojgiem rodziców nie będzie utrudniony.

Orzekając rozwód Sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. Jednakże na zgodne żądanie małżonków, Sąd zaniecha orzekania o winie. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy.

Orzeczenie rozwodu skutkuje rozwiązaniem małżeństwa. Małżonkowie mogą powrócić do nazwiska noszonego przed ślubem. Każdy z byłych małżonków może zawrzeć również nowy związek małżeński. Rozwód znosi wspólność majątkową i uniemożliwia dziedziczenie po byłym współmałżonku.

Rozwód to często proces nieprzyjemny dla stron, budzący negatywne i smutne emocje. Warto skorzystać z pomocy fachowego pełnomocnika bowiem zdarza się, iż kontakt z drugą stroną procesu staje się wówczas łatwiejszy i konstruktywny. Pomoc zawodowego pełnomocnika z pewnością pomoże również zaoszczędzić stronie stresów związanych z (nierzadko pierwszą) wizytą w Sądzie. Zapraszamy do konsultacji w Naszej Kancelarii.

Kiedy ubezpieczyciel odmawia wypłaty świadczenia

Częstym zjawiskiem w postępowaniach likwidacyjnych jest zaniżenie kwot odszkodowań bądź nieuzasadniona odmowa wypłaty należnych świadczeń. Dotyczy to szerokiego wachlarzu ubezpieczeń, m.in. w sprawach wypadków komunikacyjnych, wypadków w pracy, w szkole, na oblodzonym chodniku, czy też w związku błędem medycznym w sztuce lekarskiej.

W sytuacji otrzymania decyzji negatywnej (o odmowie wypłaty świadczenia) bądź decyzji z niską kwotą należności, poszkodowani zastanawiają się, dlaczego sprawa została rozstrzygnięta tak, a nie inaczej. Wiele osób rezygnuje już na tym etapie. Nic bardziej błędnego. Warto w pierwszej kolejności skorzystać z postępowania odwoławczego i spróbować pozasądowo rozwiązać spór z ubezpieczycielem. Droga ta polega na sporządzeniu pisma, w którym poszkodowany prezentuje swoje stanowisko wraz z argumentacją na jego poparcie. Dobrze skorzystać z fachowej pomocy prawnej bowiem poszkodowani często nie dostrzegają, na czym skupia się istota sprawy. W naszej Kancelarii, sama analiza sprawy jest bezpłatna. Klient nie jest przy tym zobligowany do kontynuowania prowadzenia sprawy w Kancelarii.

Jeżeli Ubezpieczyciel nie zmieni swojego stanowiska, pozostaje m.in. droga sądowa. Skuteczność powództw wytaczanych przeciwko Ubezpieczycielom jest bardzo duża. Jak wynika z informacji Rzecznika Spraw Finansowych, który powołuje się na analizy Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości: ?Ponad 90% sporów sądowych z ubezpieczycielami zakończyło się uwzględnieniem roszczeń klientów w całości lub w części.?

Z prowadzeniem postępowania sądowego wiążą się koszty. Przy wniesieniu sprawy do Sądu, należy uiścić opłatę stosunkową, która wynosi 5 % wartości przedmiotu sporu (tj. żądanej kwoty), ale nie mniej niż 30 zł i nie więcej niż 100 tys. zł. Należy pamiętać, iż niektóre sprawy podlegają rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, w którym stawki opłat są ściśle określone i wynoszą, w zależności od wartości przedmiotu sporu:

– 30 zł, w przypadku kwoty żądania do 2.000 zł;

– 100 zł, w przypadku kwoty żądania od 2.000 zł do 5.000 zł;

– 250 zł w przypadku kwoty żądania od 5.000 zł do 7.500 zł;

– 300 zł, w przypadku kwoty żądania ponad 7.500 zł.

W przypadku ciężkiej sytuacji finansowej, Kancelaria służy pomocą w sporządzeniu wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych (w całości lub w części) oraz wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Należy jednak mieć świadomość, iż w przypadku oddalenia powództwa, zwolnienie od kosztów przy wniesieniu pozwu – nie chroni przed poniesieniem kosztów procesu w ogóle. Sąd decyduje o tym w wyroku.

Dochodzenie swoich praw i walka w Sądzie może przynieść zarówno sprawiedliwe odszkodowanie, jak i poprawić jakość prowadzonych postępowań likwidacyjnych. Jeżeli wina sprawcy jest obiektywna i bezsporna, a zgromadzone dowody to potwierdzają, nie warto poddawać się już po pierwszej negatywnej decyzji Ubezpieczyciela.

Tag Archive for: kancelaria Stargard